Zehirle Pişmiş Aş
Ekmeğimizi suya banarak yedik,
Kahırları ekmeğimize katık ettik,
Zehirle pişirdik yemeğimizi,
Uykularımızı bölerek geldik,
Göz yaşlarıyla yıkandık,
Hiç gündüz yaşamadık,
Mevsimlerin adını unuttuk,
Baharı hiç görmedik,
Hep kış yaşadık,
Durmadan üşüdük.
Hayaller kurduk, umutlar besledik,
Artık, gün doğsun istedik.
Ama olmadı, olmadı be gülüm,
Belki de hiç olmayacak,
Boşa döküyorum almıyor ve almayacak,
Doluya koyuyorum asla dolmayacak.