Çin�de fakir bir aileye,
Komşusu bir yumurta verir hediye.
Bu hediyeye sevinen adam,
Koşarak gider evine,
Yumurtayı göstererek eşine,
-Yaşadık hanım yaşadık,
gördüğün bu yumurtayı,
Komşumuz verdi hediye,
Artık biz de zengin olabiliriz.
Karısı.-Hediye iyi güzel de,
Nasıl zengin olacağız ki,
Sadece bir yumurtayla.
Adam kaşlarını çatar,
Hanım dinle de hak ver,
Anlatacağım şimdi sana,
Nasıl zengin olunur?
Sadece bir yumurtayla.Bu yumurtayı alırım,
Komşunun tavuğunun altına,
Kuluçkaya yatırırım.
Yumurtalardan civciv çıkar,
İçlerinden bir tane dişi alırım.
Büyütürüm tavuk olur,
Tavuk yumurtalar yapar.
Bu yumurtalarla tavuğu,
Kuluçkaya yatırırım.
Civcivler tavuk olur,
Onları da aynı şekilde,
Kuluçkaya, yatırırım.
Civcivler tavuk olur,
Onlarda kuluçkaya yatar.Bu iş böyle sürer gider,
Birkaç yılda bir sürü tavuk lur.
Tavukları satar bir inek alırız,
İne k yavrular, buzağı olur.
Buzağı büyür inek olur,
Bu iş böyle sürer gider,
Derken bir sürü inek olur.
İneklerin bir kısmını satar tarla alırız.
Artan paralarla da, eve eşya alırız.
Eğer paramız artarsa,
Bakarsın alırım bir eş daha.
O ana kadar sabırla dinleyen hanımı,
İsyan eder sonunda,
-Ne artan parayla, bir eş daha,
Alacaksın üstüme ha.
Hayır razı olmam buna.
Kocasının elinden,
Alıp yumurtayı hırsla,
Yere atıp fırlatınca,
Tatlı hayaller de düşer suya.
Kemal Tekir