Babanın tartışılmaz bir otoritesi vardır,
Evde ilk ve son sözü o söyler.
Babaya karşı gelmek, onunla tartışmak,
Sözünü dinlememek düşünülemez.
Babayla çocuklar arasında
Korkuyla karışık saygılı,
Bir uzaklık vardır.
Çocuklar isteklerini daha çok,
Anne aracılığıyla babaya iletir.
Baba sevgisini direkt değil,
Dolaylı olarak belli eder.
Bebeklikten sonra çocuklara,
Sarılmak sevmek gibi
Sevecenlik gösterileri azalır.
Çocukların eğitim sorumluluğunu,
Çoğunlukla anne üstlenir.
Çocukların yanlış davranışlarını gören baba.
Hemen anneyi suçlar,
Anne sessiz, çalışkan ve sevecendir.
Yemez yedirir, giymez, giydirir.
Kendini ailesine adar.
Kocasını korkuyla sayar,
Beyi eve gelince,
Teftiş bekleyen memur gibi.
Eli ayağı birbirine dolanır.
Yakınmaya hakkı yoktur.
Genç erkek baba yokken,
Evde baba rolü üstlenir.
Annesine ve kardeşlerine buyurur.
Baba yanında az konuşur
Günümüzün demokratik toplumunda,
Kırsal kesimde varlığını sürdüren.
Bir aile modelidir.
Günümüz gençleri artık,
Otoriteyi sorgulamaktadır.
Aile içi ilişkilerde,
Demokratik aile modeline doğru,
Bir geçiş gözlenmektedir.
Kemal Tekir