Herbir senli saniye
Yeni totemleri oluşturuyordu
Zaman geçtikçe
Ve her yeni totem
Yeni hayal kırıklarına dönüşüyor
Telefon çalmıyor
Mesaj gelmiyor
Ben
Ölmüyordum
İkimizinde anlamlandıramadığı
Gündelik yaşamlar sunmuştu bize ilkbahar
Bizse son baharımızdaydık,
Dökülüyorduk yaprak yaprak
Bizden başka
Herkes dönmüştü hayatına
Peronda bekleyen
Farklı istasyon yolcuları gibi
Tarifedeki trenin gelmesini bekliyorduk
Ne bir aşina peronda
Ne de siren
Bizden başka
Ne gelen
Ne de giden
Bu bir gidemeyiş miydi
Kalamayış mı
Bizi bizden eden?