Büyük bir hata yaptım, okutmakla sana şiirlerimi,
Ben sadece kendi kendime, yazardım hayallerimi,
Nasıl oldu anlamadım, deldim sıkı prensiplerimi,
Sakın alınıp ta darılmayasın, karartırsın gecelerimi.
Unutmalısın artık, orada okuduğun, bütün yazdıklarımı,
Kaybetmek istemem, hiçbir zaman sizin gibi dostlarımı,
Benimki bir alışkanlıktır, yazarım hayalimdeki anılarımı,
Raflarda tozlanır onlar, kimseye okutmam yazılarımı.
Kalemini eline al, tekrar okuyup düzelt yazım hatalarımı,
Üzmezsin beni, memnun olurum eğer geri verirsen kitabımı,
Ben yine yazmaya devam ederim, hayalimdeki aşklarımı,
Dinlemeye başlarım, kendi kendime yalnızlık şarkılarımı.
Çok garip ve tatlı bir anı olarak, yaz bir kenara bu yaşadığını,
Vazgeçme sakın eskisi gibi, paylaş yine bizimle yalnızlığını,
Üzülürüm Asla kabullenemem bu yüzden benimle dargınlığını,
Çünkü Gerçeksiniz buralarda, silip atamam sizlerin varlığını.
Ben bu satırlarımı yazarken, sen onları okuyordun,
Buradan hissettim seni, okurken içinden ağlıyordun
Arkadaşında ağlıyordu, sen ona yok bir şey diyordun,
Ben saklasam da, sen hayallerimi tahmin ediyordun.
Sakın kızma bana, senden çok özür diliyorum,
Şaşkına döndün, aklın karıştı bunu biliyorum,
Kaçmaya uğraşma, ben her zaman geliyorum,
Siz ne derseniz deyin, ben hepinizi seviyorum.