Anlayamıyorum her gün değişiyor kişiliğin,
Çözemiyorum senin bu değişken yapını.
Her gün başka başka oluyor sevecenliğin,
Böyle gidersen çalmayacağım bir daha kapını.
Açmayınca kapını dalacaksın derin düşüncelere,
Soracaksın kendine, bulamayacaksın cevabını.
Kahrolacaksın, neden gelmiyor diye bizlere,
Veremeyeceksin kendine bunun hesabını.
Bizler kopamayız severiz birbirimizi,
Kardeş gibi, akrabadan da ileri.
Olurda bir gün koparırsak sevgimizi,
Asla kimse öğrenemez yaşadığımız gerçekleri.
Birimiz evlenip ayrıldığında bu diyardan,
Hiçbir teselli durduramaz gözyaşlarımızı.
Anılarımız kalacak geride yaşadıklarımızdan,
Onlarla avunacağız, gömüp de sırlarımızı.
Hiç hakkımız yok üzmeye birbirimizi,
Barış içinde, sevgiyle dolu yaşayacağız.
Hiç kimseler anlayamasa da sevgimizi,
Biz sadece dostluğumuz için savaşacağız.