Eskiden her hafta
Çıkardım yolculuğa
Hep aynı yolda
Geçtiğim yol üzerinde
Deprem geçirmiş
Köyler, kasabalar vardı
Birkaç köy yıkılmış
Birazı oturulamaz halde
İlçesini yerli yabancı
Devlet ve özel kuruluşlar
Çok güzel yenilediler
Modern bir ilçe oldu
Ana yolda bozkır bir yere
Yeni bir köy yerleştirdiler
Civardaki yıkılan köyleri
Oturulamayacak köyleri
Taşıdılar yeni beldeye
Ama öyle ki
Birbirinden
Farklı köyleri
Getirdiler yeni köye
Yol üzeri tabi
Kısa zamanda
Gelişip büyüyecekti
Yeni köyün önünden
Geçerdim sürekli ben
Her hafta gelip giderken
Her geçişimde beni
Alırdı ciddi düşünceler
Nedeni iki eski köyün farkı
Yeni köyde ortaya çıkmıştı
Farklı köyden gelenler
Köyde yaşamaya başlamışlardı
Öyle bir manzara vardı ki
Sormayın akıllara ziyandı
Evlerin bazılarında
Koyu bir faaliyet vardı
Hemen evlerinin etrafını
Çitlerle çevirdiler
Bahçelerine fidanlar diktiler
Fidanları ise çeşitli meyveler
Ama bazılarında ise
Hiçbir faaliyet yoktu
Kupkuru, verildiği gibi
Duruyordu bazı evler
Geçerken görüyorum
İnsanlar girip çıkıyor
Etrafındaki bazı evler
Fidanlar dikerlerken
Onlar oralı bile değiller
Birkaç ay sonra
Fidanlı evler yeşillendi
Diğerleri kupkuru kaldı
Görseniz öyle sırıtıyordu ki
Sanki bazıları yaşayan evlerdi
Bazıları yaşanmayan yerlerdi
Fidansız ağaçsız olanlar
Yeşilliklerden uzak olanlar
Terk edilmiş viraneler gibiydi
Yanımda kim olursa olsun
Hep gösterirdim onlara
İki kültür farkını evlerde
Onlara bakın derdim
Bu köye iki kültürden insanlar
Yerleştirildi depremden sonra
Bir köy, tüm yaşam canlılığını
Fidanlarla ekti yeni hayatına
Bir köy, tüm tembelliğini
Gösterdi kuruluğuyla insanlara
Şimdi düşünün bir kere
Bu köye yerleşen her ailenin
Çocukları var sokakta
Yarın fidanlı evlerin çocukları
Kendi bahçelerinde
Yeşillikler içinde oynarlarken
Ağaçlarının meyvelerinden
Zevkle ve neşeyle beslenirlerken
Diğer evlerin çocukları
Onlara bakacaklar hasretle
Ağızlarının sularını akıtırken
Daha olmadı, azacaklar çocukça
Ağaçsız evlerin çocukları
Hızsızlık yapacaklar
Fidanlı evlerin bahçelerinden
Bir baba, aile düşünün
Yaşamayı ve yaşatmayı
Kültüründen öğrenmiş gelirken
Bir baba, aile düşünün
Yaşamayı ve yaşatmayı
Öğrenememiş kültüründen
Tembelliği ve hazırcılığı
Almış yaşamının özünden
Olay o kadar çarpıcı ki
Aynı zamanda oluşan evler
Aynı zamanda taşınan köylüler
Birileri yaşatmaya çalışırken ortamı
Diğerleri hazır bekliyorlar yaşamı
Kahve köşelerinde taşlar oynarken
Çocukları fidanlı bahçelere bakarken
Yeni bir insanlık öğreniyorlar
Babaları tembel, umursamaz kahvede
Taş atıyorlar sürekli bol keseden
Acımasız, hayattan, kaderden
Söz ediyorlar arabesk sözlerden
Çocukları fidanlara bakıyor
Ağızlarından sular akarken
Hayatı öğreniyorlar en derinden
İnsanlığın özünde yatan tembelliğinden
Ya fidanlı evlerin çocukları
Babalarının çalışkanlığıyla
Yeşertmişler yeni ortamlarını
Kimseye muhtaç olmamanın
Zevki ve heyecanını yaşıyorlar
Babaları bahçelerini çapalarken
Babalarıyla elbirlik çalışırlarken
Diktikleri ağaçlara bakarlarken
Gölgelerinde zevkle hayatı
Bütün umutlarıyla seyrediyorlar
Yaşamın ve yaşatmanın
Tüm heyecanlarıyla gülüyorlar
İnsanın çalışkanlık özünden
Namerde buhtaç olmamanın
Onurlu yaşamı öğreniyorlar
Aileleriyle verdikleri alın terlerinden
İşte iki yaşam kültürü
Yaşadığı yeri var eden
Yaşamın tüm fidanlarını diken
Bahçesine, evine umutlarını
Canlı bir şekilde veren kültürden
Diğeri bulunduğu yeri yok eden
Yaşamın tüm fidanlarını öldüren
Bahçesine ve evine umutsuzlukları
Ve baştan sona hazırcılığı
Tembelliği ve umursamazsızlığı
Arabesk kültürlü kader yaşantısını
Çocuklarının gözlerinde büyüten kültürden
Mikro planda yeni köyde
Buluşan iki kültürün insanları
Makro planda dünyada
Buluşan kültürlerin insanları
Yok eden öldüren toplumlar
Hazıra konup başkasının
Sırtından geçinen toplumlar
Var eden, yaşatan toplumlar
Hazıra konmayıp emekleriyle
Hayata, insanlığa büyüyen
Onurlu yaşamayı bilen toplumlar
Mikro planda evimizi, evlerinizi
Makro planda, ülkemizi ve ülkeleri
Düşünmem, düşünmemiz gerekli
Benim evim, evimiz hangisine
Benim ülkem, ülkemiz hangisine
Girmekte hayatın içinde
Çocuklarımızın geleceğinde