Dün akşam ne oldu biliyormusun?
Resmini öptüm yerine koyuyordum.
'Dur'! Diye bir feryat çınladı:
Baktım; resmindi feryat eden
'Ne olur beni yerime koyma', diyordu
Gözlerinde iki damla yaş vardı.
'Niçin ağlıyorsun' diye sordum
'Ben çok yalnız kalıyorum' dedi
'Zaten hasret kaplamış benliğimi'....
'Bekle' dedim.'Sana bir teselli bulayımKendi resmimi de koydum yanına
Gözyaşları dindi.......
Tatlı bir tebessüm geldi dudaklarına
Bizim yerimiza onlar öpüşüp, koklaştılar,
Bizim yerimize onlar kucaklaştılar...
Seni seviyorum diyorlardı birbirlerine
İkisi de mesuttu, hasretle sarıldılar.
Ah! Bizde sarılabilseydik keşke
Bizde resimler kadar mesut olabilseydik!