bir kadın feryat fiğan ağlıyor
kanlar içinde kalmış yüreği
elleri tutmuyor yüreğindeki sevdasını
başına iş açmıştı yüreği
sevğiyle çarpan kalbi
şimdi korkudan hazla çarpıyordu
azreili olmuştu ölümüne sevdiği insan
kaç bıçak darbesi
kaç
tekme yemişti
inçe narin bedeni
umutları gözlerinde tükenmişti
insan insandan umarmış medet
sonu olmıştu onun
aile içi şidet