Kalmaz; ne iz, ne toz, ne duman kalır.
Dalgacık silinir ve umman kalır.
Bu hale geldi mi bir kere işler,
Son güne çok kısa bir zaman kalır.
Can kaygısı batsın yerin dibine;
Sanma evlât kalır, hanüman kalır.
Gelenler, gidenler, hep aynı soydan;
Bu düşman giderse o düşman kalır.
Ve kim kalırmış diye ikbalde,
Vatanı satsalar göz yuman kalır.
Ozanım, odur ki, gerçekten mesut,
Herşeyini verir müslüman kalır.