Camekânlı odanın kızıl perdeleri var,
Kızıl… o ateş rengi kapanan gözlere sor.
Perdeler bilezikler üstünde ilerliyor,
Gerisinde güneşler, kıvılcımlar, yangınlar.
Mazgallı taş odanın siyah perdeleri var,
Siyah… otsuz dağların yüreği kadar siyah.
Bir tokmak sedasıdır orda akşamla sabah,
Dövülür mahzenlerde büyük, tahta havanlar.
Sarmaşıklı odanın yeşil perdeleri var,
Yeşil… doğan göz gibi baharın ortasında.
Öyle hisli bir duman yüzer ki havasında,
Sanki orda buluşmuş ve ayrılmış âşıklar…