Gitme tüm kelimelerim intihar eder arkandan
Sallanırlar bir kalemin ucundan
Harf harf damlarlar kağıtların üstüne
Son sözleri olur onlarında “gitme.! ”
Ne gerek var şimdi yeni sözler doğurmaya
Kır gidişini yazdıran tüm kalemleri,
Al sakla “seni seviyorum'ları” yüreğinde,
Bir bebek gibi büyüsün derinlerde…
Kal,tüm olmazları olur kılalım,
Herkesin ayrılık damgasını yapıştırdığı “kasım”ı
Sevenlerin ay'ı ilan edelim…
Her yağmurda gelen ayrılıkların inadına,
Gökyüzünü mutluluktan ağlatalım…
Gitme işte,
“Neyinim ben senin” derdin bana hep,
Yaklaştır elini yanaklarıma
Elimin tersi ol,
Sil gözyaşlarımı
Kalanım ol…