yüzlerce pudralı yüz,
yüzlerce çıplak vucud,
ruhları kayıp,
boyunları bükük..
bekliyorlar,
öylece Çukurhan kapısında.
bir o kadar da,
sahipsiz yorgun giysi,
konaklıyor üst katta.
tanıdık geldi
açık mavi bir gömlek.
kendinden desenli.
desenleri ilmek ilmek.
düğmeleri büyük,
yakası aşınmış.
yetmişlerde,
kimbilir kimler giymiş.
üst düğmesi yok.
belki meyhanenin birinde
sarhoş olmuş gizlice.
koltuk altlarında ter kokusu,
eteğinde sigara yanığı,
bir sonbahar sabahı,
kaderine terkedilmiş sesizce.
kendinden desenli
hayat hikayesi gizemli
açık mavi renkli gömlek.
Çukurhan'da,
her kapı çalındığında,
umutla doğrulmaya çalışıyor
ahşaptan askısında..var