ışık ve gölgelerin oynaştığı
masalımsı bir Çengelköy akşamında,
salına salına dolaşırsın
uçan balon misali,
aydınlıktan karanlığa
karanlıktan aydınlığa.
olabildiğince özgür
olabildiğince hafif.
bakarsın
gelip geçen hayata,
kuş bakışı.
yanı başında renk renk balonlar..
içlerinde,
tutsak
masum günahlar..
tartarsın
terazinin bir kefesinde.
diğer kefede,
çatlamış altından kestaneler..
boş masaların birinden
siyah bir nokta
işaret eder
gel diye.
fonda akşam güneşinin
kızıllığı..
yakalarını kaldırırsın,
balonlar üşümez
sen üşürsün.
ya günahların..
gittikçe küçülen
mor bir nokta olursun.
uzaklardan bir ses;
dostum der,
neredesin...var