Bilmece dolu ömrümden,
Son yaprağıda koparıyorum şuan.
Camdan bir şişeye bırakıyorum.
İçerisi sudan bir duman olan.
Ölüme gidiyorum artık yavaşça.
Son sürat kendimi zehirliyorum.
Ve büyüyor gözbebeklerim.
Ciğerlerimde sancılar büyütüyorum.
Dumanlar içinde küçülüyorum gittikçe.
Sevdiğim nedir bu sence?
Ölüme koşmak mı?
Huzura kavuşmak mı?
Hayatı anlayabilmek yada,
Gerçekleri unutmak mı?
Söyle nedir bu sence.
Ben miyim yoksa yanlış olan.
Yoksa yaşamak mı baki kalan.
Bir cevap ver bana bu gece.
Bırakıp gitmeli miyim buralardan?
Yahut, mutluluk mu büyütmeliyim acılardan.