Annem!
Değerini bilmediğim,
En büyük değerim.
Nerdesin?
Çok yalnızım annem.
Seni çok özledim.
Hem de o kadar çok ki.
Bana bağırmanı, kızmanı,
Herşeyini özledim.
Anladım annem.
Çok iyi anladım.
Senmişsin benim tek sevdiğim.
Senmişsin hayatımın tek kadını.
Bazen düşünüyorum da annem.
Bir zamanlar birilerini,
Senin yerine koymaya çalıştım.
Onu senden daha değerli gördüm.
Ne oldu şimdi?
O mu yanımda ki?
O mu düşlerimde ki, özlemimde ki?
Hayır annem.
Yalnız sensin benim için.
Sadece sen.
Hani beni öpmeye çalışırdın da,
Ben kızardım, bağırırdım ya sana.
Ne kadar da aptalmışım.
Özledim annem.
Ellerini özledim.
Bana dokunmanı, öpmeni özledim.
Duyuyor musun annem sesimi?
Duyuyor musun?
Ben, oğlun.
Hadi, tut ellerimi.
Ve aska bırakma annem.
Ne ellerimi,ne de beni.
Şimdi ise iyiyim annem.
Biliyorum beni sevdiğini.
Biliyorum herşeyi.
Ne olur sende iyi ol.
Sakın ağlama annem.
Sil göz yaşlarını.
Ben anladım hatamı.
Gel annem, yanıma gel.
Hem de bu gece gel.
ve hiç gitme bir daha.
Beni sensiz bırakma.