Biliyormusun;
Özlemedim ben seni hiç, yanımda yokken,
Çünkü;
Mutlusun biliyorum, benden uzakta ailenle beraberken.
Zaten ben yolcu etmedim mi seni yolculuğuna,
Tutmadım mı ellerini hiç bırakmacasına!
Ben isterdim tabi kal yanımda, ellerimi hiç bırakma!
Ama çok istedi annen seni benden, gitmezdin yoksa.
Artık yeni bir hayat seni bekleyen,
Bensizsin sen, yalnız sen ve ailen.
Ama ben hep seninleyim korkma!
Gecem gündüzüm mezarın basında,
Ellerimi hiç ayırmıyorum topragından,
Ellerini tutarmışcasına....!