Papatyaları beklersin bütün kış,
Umudunu bu baharda getirsinler diye.
Vazgeçme, güneşle birlikte doğaya gelen uyanış,
Bir sabah senide uyandırır aşkı bulasın diye�
Papatyalar sana doğruyu söyleyemez,
Niye inanırsın seviyor çıkınca.
Diline dolanır sözlerin, aşkı dileyemez,
Bir kez o acıyı tadınca.
Sevilip sevilmediğinin gizemini,
O masum papatya bilemez.
Gösteremiyorsan sen sevgini
Yaprakları seni sevdiremez.
Nasılda zordur bilemezsin,
Varlığınla yokluğunun arası.
Çok istesem de beni sevemezsin dimi,
Sonu yok, Mecnun eder adamı bu aşk yarası�