Dünya
Toz pembe rengine gönül verdiğim
Acı tatlı yaşamına göğüs gerdiğim
Sonradan gerçek yüzünü gördüğüm
Bir kavli kararda durmayan dünya
Kimini anasız koydun kimini yarsız
Sen kendi deminde durursun arsız
İnsan sevsinmi sevmesinmi kararsız
Zevk sunup haddini bilmeyen dünya
Doğarken ölürken var mıdır gülen
En şanslısına hayatı kılsan da şölen
Kral bile olsa neticede değil mi kölen
Mührü Süleyman'a kalmayan dünya
Ellerimiz mahkum yok başka neden
Neler kazandı dersin çaba sarf eden
Kimine doğduğunu bin pişman eden
Gözü gönlü bir kez doymayan dünya
Ekmek su verdin diye hatırını sayıp
Üç günlüğüne misafiriz yaptığın ayıp
Sayende perişan olan yıllarım kayıp
Ceyhan'ın feryadına bakmayan dünya
Adana&2001