İstemiyorum
Yokluğu hicranım olacaksa da
Gönlüm hasretiyle solacaksa da
Er geç ecelim beni bulacaksa da
Madem sonu hüsran istemiyorum
Göz görmeyince gönül katlanıyor
Zaman içinde badireler atlanıyor
Yürek yalnız kalmaya şartlanıyor
Madem sonu hüsran istemiyorum
Seven sözünde sadakatle durmuyor
Bir yanlışlık varsa açıkça sormuyor
Bir mana çıkıyorsa iyiliğe yormuyor
Madem sonu hüsran istemiyorum
Bunca çile kısacık ömre değmiyor
Sevgi yoksa gönül buyun eğmiyor
Huzur vermiyorsa yürek sevmiyor
Madem sonu hüsran istemiyorum
Bizler dünyaya geldik yaşamak için
Sakladığım sevgiye bir değer biçin
Bir tadını alamadım söyleyin niçin
Madem sonu hüsran istemiyorum
Sabrı da kaldırıp attım buyurun alın
En çok kime lâzım ise postayla salın
Ceyhan'ı bağışlayın siz hoşça kalın
Madem sonu hüsran istemiyorum
Adana&1976