Kara toprak
Öylede böylede günlerimiz geçiyor
Biten ömrümüzü tırpanlayıp biçiyor
Sırası geleni derhal bulup seçiyor
Yutuverir doymak bilmez topraklar
Elimiz mahkum ya eder mi merak
Elbet yolcuyuz o nasılsa son durak
Bu kadar acele niçin demeyi bırak
Şimdi bıraksa yarın hazır topraklar
Güzelleri aldı muradına doymadan
Yiğit delikanlıların benzi solmadan
Büyük küçük bir sıraya koymadan
Kuru yaş demeyen kara topraklar
Güzel geçinirsek yeterince seversek
Belki kandırırız birazcık da översek
Doyacağını sanmam dünyayı versek
Aşık Veysel'in sadık yari topraklar
Ondan gelip ona dönmek kaderimiz
Bundan başka var mı gidecek yerimiz
Her an yolcuyuz kalmayacak birimiz
Cümle canlıyı toprak eden toprakla
H.Paşa&1983