Mehtaba bak
Bulutsuz gecelerde dolunay doğar
Gök yüzüne bakınca seni görürüm
Yalnızlığım sıkar ruhumu boğar
Seni düşününce bin kere ölürüm
Yatak batar uyku tutmaz kalkarım
İçimde hatıralar canlanır yanarım
Hemen perdeyi aralar aya bakarım
Çağıran mutlaka o der seni anarım
Beni görmek istersen balkona çık
Çevir başını şavkı yüzüne vursun
Sana oradan biri gülümser apaçık
Bilesin o benim el salla ne olursun
Aşkımızın canlı tanığı işte karşında
Ayni anda bakarsak özlemin azalır
Sanki tatlı bir meltem eser başında
Kavuşmayı hayal et zamanın kısalır
Gece yarısı belli ki uyku tutmamış
Kapının önüne çıkmış bekliyorsun
Yıllar geçse de ikimizi unutmamış
Söyle sen bu mucizeye ne diyorsun
Mehtabı gördüğüm geceler uyumam
İçimdeki hasretin biraz sükûn bulur
Dünyayı unuturum top atsa duymam
Ne dersin hayalimiz belki gerçek olur
Adana&2009