Neylesin
Gülsüz bahçede bülbüller ötmez
Çileli insanın dertleri bitmez
Çok istese bile ölüp de gitmez
Annesiz babasız bebek neylesin
Kimi mala tapar servet peşinde
Kimisi garibandır kendi işinde
Çoğu bir şeylerin kalır dışında
Yatanı olmayınca yatak neylesin
Pek çoğunun ağlamaktır kaderi
Kiminin tükenmez bitmez kederi
Tarla sürer eker çıkmaz bideri
Arısız kovanda petek neylesin
Çabalar yorulur yaptığı boşa
Ekili tarlaları hasrettir yaşa
Dostun acı sözü gider mi hoşa
Adam olmamışsa kötek neylesin
Garibin halini garipler anlar
Yaşadıkça neler görür o canlar
Şimdi duyarsız olmuş insanlar
Duygu olmayınca yürek neylesin
Çoğu öksüz kaldı nicesi yetim
Yardıma koşalım budur niyetim
Herkesi kaplıyor bu vasiyetim
Kalemde çaresiz kâğıt neylesin
Canı gibi sevmek gerek insanı
Pamuk yapıp kullanmalı lisanı
Bilmem iyi anladın mı Ceyhan'ı
Kazma olmayınca kürek neylesin
İst&2002