Sanma
Sanma sevgiler tükenip bitmez
Vebal alan kişi onmaz sevdiğim
Kuru gül dalında iki kuş ötmez
Dünya kimseye kalmaz sevdiğim
Göğsüne yaslayıp mahzun başımı
Elinle silseydin şu göz yaşımı
Kan çiçekleriyle mezar taşımı
Arayarak kimse bulmaz sevdiğim
Kimseler sevmesin sevdiğim kadar
Acı çeken dertten başka ne satar
Fakir hastalandı günlerdir yatar
Sevdiği gelmeden ölmez sevdiğim
Eline neler geçti uzak durdun da
Misafirlik azaldı dünya yurdunda
Azrail'se emanetini alma derdinde
Vermezsen canımı almaz sevdiğim
Gitmeye de razıyım sıram geldiyse
Çabuk gel bir tanem ayan olduysa
Leylâ Mecnun misali yaşamak buysa
Ceyhan gayri iflah olmaz sevdiğim
G.Antep&1989