Suçumuz yok
Kavuşamadık diye kendini yorma
Bazen olunmaz işler gelirmiş başa
Kaderimiz de geçip üstünde durma
Sevmekten öteye suçumuz yok haşa
Çare tükenince mecburiyer doğuyor
Aklıma geldikçe hatıralarım boğuyor
Düşününce insan yaşamaktan soğuyor
Başımı her gün vursam ne olacak taşa
Dıştan bakan anlayabilir mi içteki hali
Ve hiç bir şey silemez gönüldeki hayali
Mahşerde bile affetmem kimdeyse vebali
Güzel gözlerin mahkûm olmasın yaşa
Doğanın kanunu,bir yuva kuracaksın
Çocukların başında şevkâtle duracaksın
Bu nasıl bir çelişki kendine soracaksın
Cevabın sonu hüzün,mahal yok telaşa
Bu tarafta öyle,üç kız bir de oğlum var
Evladım gibi sevdiğim gelinim,damatlar
Bir de oğul balı dünya tatlısı torunlar
Yıllar geçiyor ipotek koyamadık yaşa
İnsan türlü hatıralar bırakıyor geride
Gençlik çağımızdaki o heyecan nerede
Şimdi atmışını geçen ak saçlı bir dede
Kime ne kazandıracak dönersek başa
Aralıklarla bir anı,alır götürür yanarsın
Acının duygu selinde hatıralarını anarsın
Derken yine toparlanır eski hale dönersin
Ceyhan olamayacak bari sen mutlu yaşa
Stuttgart&2005