Yaşamak Ölmektir
Hayatımın büyük bir parçası
Alınmışken benden
Bir dal buldum tutunmuşum
Gücümü aldığım umutlar
Beni güçsüz kılan ise yalanlar
Daha ne kadar tutunabilirim
Bilmiyorum
Her gün bir parçamı yitirirken
Bir yandan boşvermemi söylüyor
Beynime fısıldıyor kimyasallar
Geçmişi kaçırıyor benden
Düşünme diyor
Bugünümde ise
Onlara mecbur olduğumu
Beynime kazıyor
Ne uykularım kaldı
Ne de uyanışlarım
Kurudu gözyaşlarım
Salak bir ifadeye dönüştü
Çelik gibi bakışlarım
Oysa tek ihtiyacım olan sevgiydi
Ben hep sevdim
Ama karşılığını hiç alamadım
Bu içimde boş bir beklentiydi
Geç olsa da anladım
Bu hayat benim için değildi
Bütün bu yalanlara tanık olmak
Her gün solan bir dünyada yaşamak
Bana göre değildi
Beni yıprattı dostların ihanetleri
Sevdiklerimin bana sırtını dönmeleri
Bu hayatın kendisiyse eğer
Yaşamak benim için ölmekti