Sevdayı sen koydun garip yüreğe
Bana sor be hayat sen ne zalimsin
Özlemi hasreti verdin gönlüme
Bana sor be hayat sen ne zalimsin
Yıkıldı bedenim bitti benliğim
Uğruna kayboldu bak şu gençliğim
Bende de bitecek ödünç verdiğin
Bana sor be hayat sen ne zalimsin
Baharda yaprağım kurudu soldu
Gün be gün bu yürek kederle doldu
Bu kağıt bu kalem sırdaşım oldu
Bana sor be hayat sen ne zalimsin
Sanma ki kahroldum sanma üzüldüm
Sayende be hayat ne günler gördüm
Mutluluk bilmedim ne de hiç güldüm
Bana sor be hayat sen ne zalimsin