Akşamları geçerim ara sokaklardan
Kaybolmak için yürüdükçe
Her yolağzında rastladım kendime
Ne çok kuş duman gibi dağılan
Hepsi alaca, hepsi ürkek
Gövdeleri baştanaşağı püren
Bir acıyı tutmak gerek yerliyerinde
Bu yüzden kapalı bütün perdeler
Bastırıp göğsüne karanlığını
Ne varsa unutulmuş yol kenarında
Rüzgardan, ayak izlerinden artakalan
Kimi istediysem gelen başkası
Gittiğim her yerde bendim bekleyen