binlerce kuş uçururdu ellerinden
sabahın sicimlerine
nazlı nazlı düşen bir taş olurdu
eskiyen yüzünde yeni bir yara izi gibi
bütün gücüyle susardı sonra
şiirler yazardı ölümüne
hep başkasını seven kadınları severdi
adı ‘kadın'la başlayan kadınları
gemileri ve trenleri bir de
asılmalı diye burçlarına uzakların
hiç değilse asılmalı
ölümüne şiirler yazardı…
.