Güneşe baktım
Yüzünü görmek için
O da hüzünle batıp gitti
Yine kaldım
Sessiz ve çaresiz
Belki parlayan ayda
Cismini görüp
Hasretimi giderim dedim ama
Çaresizdim bulamadım
Hiçbir şeyde seni
Aramızda her zaman
Mesafeler vardı
Sanki sen gündüz ben geceydim
Sen ışık olur
Etrafı aydınlatırdın
Bense seni düşünürdüm
Hasretin yakardı içimi
Kimselere söyleyemezdim
Utanırdım Zalımvar