-ÜFUL-
gece güneşi altında, altın iplikten kefen ördüm.kendimi
leylak bahçesine gömdüm, melekler şaştı parıltıma.
ilk ben gördüm: ne şaşaa: sesler, sular ve ömrüm!..
korktum emreden her sesten: " beni örtün, beni örtün..."
ah, beni seç, beni seç ve vur beni ey gözlerin tümleci!
şimdi nefes alımı uzaklıkta bütün görüntü: zevkler, ayartıcı
biçimleri zamanın ve ölüm ve ölüm: "beni örtün, beni örtün..."
gece ve kelebekler ve serab-ı ömrüm...ve ağulu sözcükler
hep yinelenen: kalkan ve mızrak ve aşk ve ölüm: kördüğüm,kördüğüm...
"beni örtün, beni örtün..."
2001&sonbahar
istanbul