Bu sevgi basmakalıp,
Bu hasret kulpa kulp!
Adam gibi âşık, adam gibi aşkı:
'Hamdım, piştim, yandım' yâni!
Keder dolup gam başından
Aşmadan bilmez
Hayat; yaşarken de muammâ,
Kabir; ismi ile müsemmâ
Herkesin göğsünde bir kalp var, ammâ
Dillere pelesenk, hani şu sevdâ,
Dağlar aşıp bir göy maral ardına
Düşmeden bilmez
Ve canı, ve cânânı
Bilirsiniz; kendinden olunanı
Hemhâl olup ismi kabir taşına
Düşmeden bilmez...