17 Ağustos Depremi anısına
Bugün bir kez daha anladım
Seni ne kadar sevdiğimi
Simidimde susamdın çay saatlerinde
Ve hiç bitmesin dediğim
Tenefüstün ders aralarında.
Hep senden önce çıkardım okuldan
Önce sokak başından
Sonra bakkal köşesinden izlerdim seni.
Ta ki eve girip gözden kaybolana kadar.
Ödevler hazırlardım adınla başlayan
Ve elele tutuştuğumuz resimler.
Yetmiyordu 1 günün 24 saat oluşu
Her dakika her an seni düşünüyordum.
Her ders sözlüye kalkardım
Ve gözlerine bakıp saçmalardım
Gülerdin bu komik halime
Ama bilirdin seni sevdiğimi...
Aldığım her kalemle
Önce adını sonra sevdamı yazardım
...
Bugün 18 Ağustos 2008
Tam onbeş sene evvel tanıdım seni
Bu dokuzuncu yılı yokluğunun
Hep yanımdasın biliyorum
Sakın endişelenme
Seni hâlâ çok seviyorum...