Karanlık kendiliğinden mi arttı bu gece?
Yoksa yalnızlığım mı artırdı onu?
Kaçsam, kaçabilir miyim?
Korunmasız kaldım hayatta en sonunda
Yakalayacaklar beni...
Gitsem, gidebilir miyim?
O, olmayan yerlere...
Bu şehir hapsediyor beni
Gömüyor topraklarına istemesem de.
Nerede çocukluğumu geçirdüğüm o şehir?
Nerede çocukluğumun kendisi?
Hala çocuk olduğumu sanırken,
Çoculğumun çerçevedeki fotoğrafta kaldığını farkettim.
Zaman geçti geçiyor,
hayat romanlardaki gibi değil.
Farketmesek de sözlük sayfalarının arasına sıkışmış kelimelerden ibaret yaşıyoruz.,
Aşk, para, mutluluk...
Bunları kullanıp ve ya dönüştürüp bir hayat yaratyoruz.
Aşkı kaldırım yalnızlığı,
Parayı kıaldırıp fakirliği,
Mutluluğu kaldırı mutsuzluğu kullandık.
Altı kelime ve iki isimle hayatı kurduk
Öyleyse buyrun, çok yaşayın.