Canım gibi sevdiğim can özümden bildiğim
İnsandır diye üstüne titrediğim
Arkadan vurmaz diye aptalca güvendiğim
Nankörlük etti bir zamanlar en çok sevdiğim
Dost düşman akraba imrenirdi bize
Herkes özenirdi birlik beraberliğimize
Köle gibi çalışmaktan başka ne yaptım size
Sonunda kalleş çıktın kan kusturdun hepimize
En verimli çağlarımı size ettim hediye
Dar günde bırakıp kaçmadım size oldum şemsiye
Ömrüm tükendi gitti ne kaldı geriye
Emeğimi helal etmem senin gibi nankör kediy
Tekincan koşturdum hep diyardan diyara
Çalışıp çabaladım düşmeyelim diye dara
Gurbete gider dönerdim bahardan bahara
Yinede makbule geçmedi kıydılar bu çınara
(09,02,2005)