FIRTINA KUŞLARI
şarkılar söylerdi efsunlu gözlerin geceye
üşüsem sokulur sıcak bağrına yaslanırdım
durakta şemsiyemizi siper eder öpüşürdük
ağzımda dalından yeni kopmuş iğde kokusu
ellerim mektepli çocuk elleriydi yumuşacık
son ayrılığımızdı ya da koşarak kavuşmamız
acıyla yaslanır bir birimize yorgun ağlardık
şimdi kalbimde dayanılmaz ağulu bir kırıklık
bıçak kanatlı martılar göğsümüzde uyurdu
parolamız denizden esen rüzgârın sesiydi
yağmurla yıkanmış çınarların diplerinde
ölmüş yatıyorlar sevgilim fırtına kuşları