İşte yine geldi bak, solgun hazan mevsimi
Haykırsam şu göklere, duyar mısın sesimi
Sarı yapraklar gibi, dökülür yâr umutlarım
Kurduğum hayâllerim, bir bir hep kaldı yarım
Üstüme çöktü birden, bir sensizlik acısı
Bağrımda hep kabaran, binbir yürek sancısı
Dalga dalga vuruyor, hüzünlerim rûhuma
Delik deşiktir kalbim, tutmuyor hiçbir yama
Yaşamak bir işkence, yokluğunsa kor ateş
Sensiz geçen yıllarım, sanki cehenneme eş
Kaplamış her yanımı, şu hicranlı geceler
Ayrılığın mermisi, her dem sînemi deler
Bir güz bahçesidir ki, bahtsız elemli gönlüm
Kurumuş yapraklarım, solmuş hep gonca gülüm
Senden uzaklarda ben, yalnızlığıma sürgün
Kederlerim hiç durmaz, deryâ olur günbegün
Sonbahar yağmurları, yağar hep damla damla
Dolup taşar yüreğim, taşar binlerce gamla
Ben bir köşebaşında, beklerken hep gelmeni
Ah ilkbahar çiçeğim, gel artık sev sen beni