Rüzgarın savurduğu sesinle
Eski bir acıya ağlıyorum
Ağlayan yerimi, yüreğimi öpüyorum
Adı: Bir serseri öpücüğü oluyor
Ben seni bırakıp gidiyorum
Adı: Bir yalan ayrılık oluyor
Kahroluyorum.
Beklemek boşunaysa sevgiliyi
Ya da özel bir yer veremeyeceksen, özel gördüklerine
“Bu senin için” deyip, şiirler yazamayacaksan
Anlamı yok, ayrılık çaresiz, olsun ölümden öte
Bir acı dolaşıyor içimde
Bir yangın var korlaştıkça yanan
Bir bıçak saplı yüreğimin en derinliklerinde
Bir yara var iyileştikçe kanayan
Bir ayrılık var beni bitiren ağlatan
Yalnızlığımı avuçlayabilsem
Atardım akarsulara
Çaresizliğime dokunabilsem
Bırakırdım onu arkamı dönmeden
Ayrılığımın sebebini görebilsen
Bu kadar acı çekmezdim
Ve zamanı geri çevirebilsem
Sevmezdim seni böyle
Ayrılıklar hep sevgileri vurur
Vurulan kuş kalkamaz yerinden
Mutsuzluğun göğüne bakar da durur
Sözcükler olgunlaşır zamanın koynunda
Özlemin dili çok yalın olur
Gözyaşları, sevgi sözleri, sarılmalar
Yüreğe su serpilir en serininden
Vurulan kuş kalkar yerinden
Mavilik, sevinç çığlıkları, kanat çırpmalar
Vurulan kuş kalkar yerinden
Bir kasım günüydü
Ardından öylece bakakalmıştım
El bile sallayamadım ben sana
Yarim, en son sevdiğim canan
Gözlerin kaldı aklımda