KAN TANELERİ
gelip oturuyor düşlerime bir yazla turnalar
bütün düşündüklerim geliyor aklıma
bu akşam hüznü zehirliyor artık beni
kar yağıyor, kocaman bir kan lekesi olarak
seni sevdiğimden söz ediyorum herkese
kırlangıçlar gidiyor bir ırmak devrilip gidiyor
o çocuk yüzlerce fotoğraftan çıkıp gidiyor
sessizce bakıyorum, orada bir begonya soluyor
ve halkım diyorum, solgun geçmişim benim
söylüyorum, iki cihanda mutsuzum, insanım
tenhalaşıyorum bir yılan ıslığına dönüşüyor sesler
pencerem kırılıyor,işte, armağan diyorum sana
savrulup düşen kan taneleri, konuk olduğun kalbim
sonra Brecht okuyorum yeniden gecenin aydınlık yüzünü
gözlerim oyuluyor bir kan çukuruna itiliyorum
bonolar aldatıyor hep beni bildiğim tüm hesaplar
dikenlerin içinden denize doğru yürüyorum
yasaklıyorum seni kendime, bütün lirik şiirleri de.
nefesimi gizliyorum hohladıkça aynalar kırılıyor
yol kıyısındaki bütün ağaçlara anlatıyorum bunları
bir giyotinden söz ediyorum, yok olan çocuklardan
birileri geliyor, birileri daha, birileri geliyor
kalbim, usan artık bu acıdan ve öldür kendini...