Boğazımda düğümlendi duygular
Yine hüzne boğdu beni ayrılık
Daralan gönlümü hasret sorgular
Ömrümün gamı kederi ayrılık.
Nede alışmıştım ben bu diyara
Hüzün çöktü hazan vurdu bağlara
Dosta veda edip çıkam yollara
Kesti yollarımı cefam ayrılık
Gelipte geçmiştir bunca yıllarım
Ağacımda kopan düşen dallarım
Mahzun muzdarip olan bu kulların
Yıkar gönlü yakar beni ayrılık
Dost elinden ayrı düştüm sıladan
Can evimden vurur düşmez yakamdan
Kaderimi yazmış yüce yaradan
Dünyamın zindanı zalim ayrılık.
Turan Gül