Kafesledi hüznüm beni boğarken
Boşveremem, üzülürüm ağlarım
Sen ateşle ısınırken gülerken
O ateşle yüreğimi dağlarım.
Isdırap, poyrazı üşütür beni
Hortum olur alır savurur beni
Uzaklarda olsam da bulur beni
Çöpten yakacak alana yanarım.
Dünya döner kervanım ayrı yolda
Gönüller derbeder bozulmuş hurda
Çıplak ayaklarla çamurda suda
Kimsesizi görmeyeni kınarım.
Görürsen yetimi saçını okşa
Küçük bir yavru sana doğru koşsa
Yüzünü çevirmek insan oluşsa
Utanırım onu habis sayarım.
Turan Gül