ah bu geceler yok mu
kapatıp düşünceleri yok saymalar yetmiyor
yüzsüz davetsiz bir misafir gibi
inadına geliyor gün batımlarında
inadına dayanıyor kapıma
çok denedim gün batmadan uykuyla kucaklaşmayı
çaresiz bir saka gibi gecenin öksesine düşmemek için
çok çırpındım çok
lakin olmadı
olamadı
bırakmadı yakamı
hep yakaladı
günlere öfkelendim geceye gebe oldukları için
ki günler de geceden çıkmaktaydı
çaresiz yaşamak vardı seni uzun kara gecelerde
çaresiz naçar kalmak hasretinle
ve çaresiz yanmak tükenmek senli düşlerde
oysa nice insanlar tanıdım
geceye sığınan
ben gibi sevdalara düşüp de
geceyle avunan
kabusum
uzun kara geceleri ana kucağı belleyen
onca insana inat
gece bana düşman
ben
senli düşlerimin sahibi
gecelere mahkum
ah çıkıp şu düşlerimden
bir gelsen de
kurtulsam bu mahkumiyetten
.