ne zaman aklıma düşsen
sahilde bulurum kendimi
bir senden çekiyorum bu aralar
bir de sahilden
gerçi sana sözüm yok ama
nedir bu sahilden çektiğim
yağmurlu gecelerin hiddeti çarpar yüzüme
sensizliğinse hasreti
martılar eğleşir artık benle
bıktılar senli şiirlerimi dinlemekten
rüzgar fırtına olur çoğu zaman
ama yılmam
korkutamaz beni
bilir misin bilmem
en ufak esinti mum ışığını söndürür
ama bu fırtınalar var ya bu fırtınalar
bendeki ateşini körükler alev, alev yanarım
dünya yıkılmış kimin umurunda
umut denilen ekmek cebimde her daim
ben seni ararım