ta eskilerden bir günce geçti elime
ve satır aralarına saklı bir yaşam ilişti gözüme
biraz ondan
biraz eski anılardan
buruk bir tat süzüldü kaleme
gençlik bu
henüz on sekizinde yoktum
vatan kurtaran kahraman edaları da
çöreklenmemişti kimliğime
hafiften ideallerim yok da değildi hani
sonra saygıdeğer büyüklerim buyurdu
sokak aralarında mahkemeler kuruldu
verdik kararımızı çıktık yola
sözüm ona yenip karanlığı
aydınlıkla buluşacak
yeni bir dünya kurup
mutlu olacaktık
ilk ödediğimiz bedel bizdik
önce biz bizden vazgeçtik
yüreklerimizi kelepçelemiş
düşlerimizi vurmuştuk
sanırım biz artık idealist olmuştuk
bireysel mutluluklarımızı unutup
toplumsal mutluluğumuzun
hayallerini kurmuştuk
aşk bize küsmemişti ama
biz aşka düşman olmuştuk
ideallerimize uzanan yolda
morfin değil miydi aşk___________
kozalarında katletmiştik kelebekleri
yüreğimizde pırpır etmesiler diye
_______________________________
her gün yitirdikçe içimizden birilerini
ve çırpındıkça gömülüverince karanlığa
fark ettim ki _____
yoktu aslında birbirimizden farkımız
ama biz _______
evet biz var ya biz______________
sonra gördüm ki
en az bizim kadar kararlı
en az bizim kadar idealisttiniz
aydınlık olacaksa sizsiz olmazdı
mutlu bir dünya
tek başına kurulmazdı
ve bir gün ne ilginçtir ki
sizden biri gözüme ilişti
ve o an katliamlardan arda kalmış son koza
yüreğimde kelebeğe dönüştü
ne zormuş insanın kendiyle kavgası
ve ne zormuş şahlanmış bir yüreğe gem vurmaya çalışması
dostum değildin ama
düşman da değildik hani
bir başka savaştı yaşanan aramızda
başka bir kavga
gizli bir tat
bir yanda sen
bir yanda ben
bir yanda yüreğim
bir yanda mantığım
doğru olamaz tüm bunlar
sanırım ertelemeliyim
derken
ardın sıra geçti yıllar
ve nice dört nala baharlar
oysa şimdi
ne çehrenden bir resim var usumda
ne de sesinden
şimdi ben
sonuçsuz ideallerin____
boş çıkan umutların____
ve ertelenmişliklerimin ardından
yanmasam da
senin için hala yanıyorum
biliyor musun__________