Bir akşam ölüm sırrını çözmeye çalışıyordun
Sonsuza giden karanlığa gidiyordun ağır ağır
Sonsuza giden aksakallı bir ihtiyar geçti önünden
Kefenin sırrını çözen aksakallı ihtiyarı görünce kalbinde yanan ışıktan yol aydınlanırken
Gördüğün yaşlı adam bakınca sana sevgilim kalbin çarpmaya başladı
Mehtaplı bir gece uyuyordun sahilde
Uyanıverdin ay ve yıldızlar yenidünyaya gidince
Kefenin gizinden başka bir şey değildi
Karanlık inerken dünyaya göz gözü görmüyordu
Bendim karanlık dünyada gezinen sevgilim
Sen çok uzakta ölüm senfonisi dinlerken
Sen zifiri karanlıkta dua ediyordun
Sonra bıraktın yenidünya içinde aşk senfonisi mırıldanmaya
Bir şiir yazıyordun bir mehtaplı gecede sevgilim
Hayalinde sevgi gözleriyle bakan insanlar vardı
Sevincinden yine dua etmeye başladın
O sevgi gözleriyle bakan bendim sevgilim