Kadir mevlam mukayyet ol aklıma
Bir hayırsız beni dara düşürdü
Geldi girdi döşümdeki saklıma
Gece gündüz ahu zara düşürdü
Önce vurup sonra koyup kaçarken
Acımadan türlü dertler açarken
Gönlümdeki hicranımdan naçarken
Ciğerime derin yara düşürdü
Köşe bucak çare diye inletti
Feryadımı bir aleme dinletti
En sonunda isyanımı ünletti
Dermanımı gayrı zora düşürdü
Şavkı görmez şu ruhumun mesa'li
Mahşeremi kaldı acep visali
Mancılıkta bir İbrahim misali
Savurduda kızıl kora düşürdü
Senelerdir sadık kaldım ahtıma
Gam doldurdum gönül denen tahtıma
Kul Ümit'in ışık vurmaz bahtına
Kaderine zifir kara düşürdü
.