Şiir Arama

Ümit Bilgin - Zülfikar 2

Dün gece düşümde bir ateş sardı
Uyandımki yanıyorum Zülfikâr
Ne serinlik ne bir damla su vardı
Vakit tamam sanıyorum Zülfikâr

Ruhum gayrı cesedimi boşladı
Can bedeni terketmeye başladı
Feryadım taa asumana işledi
Vade bitti Sönüyorum Zülfikâr

Münker Nekir olanları yazanda
Bundan sonra sılada bir fizanda
Bak sıramı bekliyorum mizanda
Maşukuma dönüyorum zülfikâr

Sürem doldu olan ömrü geçirdim
Ne faydaki çok fırsatlar kaçırdım
Deli gönlü diyar diyar uçurdum
Kuru dala konuyorum Zülfikâr

Dağıldı mekânım duruyor sanma
Külün bile kalmaz yeterki yanma
Ümit'i ateşe attılar amma
Cehennemde donuyorum Zülfikâr

.


Yorum Yaz

Yorumunuz (*)

Resimdeki kodu giriniz

IP Adresiniz: 18.224.52.108

Yorum Yok

Bu söze ilk yorumu siz yazın.