Ayakları ıslak, yüzlerinde acı,
Saçak altlarına üşüşmüş
Bir sürü sığınmacı.
Yağmur, dolu yağarken
Fütursuzca yürüyenleri izliyorlar.
Onlarla alay ederek,
Hayranlıklarını gizliyorlar.
İtiş- kakış geçiyor zaman,
Anıları bir an olsun
Vermiyor aman.
Hepsinin aklı,
Kişi başına düşen
Hayal kırıklığına odaklı.
Bıkmış aslında saçaklar,
Lâkin bunu bilmiyor kaçaklar.
Sızı içinde her yerleri
Dolu çoktan dinmiş,
Güneş açmış,
Yok haberleri.
Her biri olmuş
Korkularının uşağı
Oysa, gökyüzünü süslüyor,
Muhteşem gökkuşağı.