Hayra yormakla hesap sormak arasında
gidip, gelmede hayatın.
Kime öfken? Ne bu efkârın?
Bil ki öğrendiklerindir kârın.
Biriktirdiklerinle var olacaksın yarın.
İster kükre, istersen dur şükre,
İster kabullen, ister kaç,
Kendi ritminde, şaşmadan,
salınıp duruyor sarkaç.