Durup durup gölgelerin gelir üstüme
Geçmişim gelir aklıma
İlk defa bir sinemaya gitmiştin
Sinemanın şarkısıydı anlamazdın
Oturmuş bize ayrılmış yerimize
Zaman zaman kahkaha
Bazen gözümüzde bir damla çaktırmadan akan yaşla
Seyrettiğimiz ısssızlıktı filmde
Belki kendimiz oluyorduk rolleri gerçekleştiren
belkide hayal kuruyorduk duvardeki gölgelerden
Elimizde bu aşkın sonu gibi
Patlamış mısır
Ellerimiz değiyordu kimi zaman mısıra uzanırken
Kaçamak bir bakış karanlıkta
Sonrasında yine ıssızlıklar
Mola verilince atınca kendimizi dışarıya
Yüzünde nü sahnelerden kızarıklar
Yaşamış gibi
Utangaç bakışlar
Yada
Aldanışlar
Filmin sonuna doğru en duygusal anlarda
Döktüğün yaşlar
Rol gibi
Senaryo icabi
Filmin bir parçası olmuşçasına
Aklımdalar
Ama dediğim gibi filmin şarkısıydı anlamazdın
Bizim şarkımız
Sende hiç bir zaman yaşadığını
Anlamazdın, Anlamazdın